حکومت پهلوی تا پیش از دهه 40 همیشه با مشکلات و مصائب مالی مواجه بود؛ از این رو همیشه دست به دامن ابرقدرت ها می شد. اما از این دوره به بعد به تدریج بهای نفت افزایش یافت. جالب اینکه پهلوی ها بیشتر از اینکه این پول را صرف رفاه مردم بکنند؛ آن را خرج خرید سلاح کردند. آنقدر که کم کم حتی قدرت های جهانی نیز از فروش اصلاح به ایران دچار تردید شدند . . .

در طول یادداشتها و خاطرات دولتمردان پهلوی اول، موارد زیادی از بدرفتاری و حتی ضرب و شتم و بددهنی رضاخان با رجال دولتی را مشاهده می نماییم. رضاخان روزی چند ساعت عصا به دست راه می رفت و بسیاری از مقامات کشوری ولشگری را را در حال قدم زدن به حضور می پذیرفت . . .

در این نامه فردوست ضمن ابراز وفاداری به شخص امام خمینی (ره) و نیز ابراز انزجار از رفتارهای حکومت پهلوی و شخص شاه از مدنی تقاضا می کند تا برای برخی امور وی را مساعدت نماید . . .

فراماسونری هنوز نیز که دهه ها از آغاز به کار و حضور ایرانیان در آن می گذرد، پدیده ای مرموز و کمی پنهان است. فراماسونهای ایرانی به تدریج رشد و پیشرفت بسیار زیادی در زمینه بدست آوردن قدرت را تجربه کردند و توانستند در ارکان قدرت پهلوی نفوذ کنند. من جمله شریف امامی . . .

شاه نه تنها به مبارزه با فساد در داخل کشور اهتمامی نداشت، بلکه برای جلوگیری از  اشاعه فساد نزدیک ترین افراد منسوب به خود نیز تلاشی نمی کرد. این مسئله بی آبرویی زیادی را در کشور برای خاندان سلطنت ایجاد می کرد و گاهی حتی در خارج از کشور نیز بازتاب های بسیار منفی با خود به همراه داشت . . .

شاه از شخصیت های بزرگ روحانی من جمله آیت الله کاشانی به شدت می هراسید. از طرفی از نفوذ انها در میان مردم آگاه بود و می ترسید آنها مردم را بر ضد حکومت بشورانند و از طرفی دیگر نیز تلاش می کردند تا از آنها در واقع اضطراری کمک بطلبند. ماجرای ترور هژیر از جمله این موارد است . . .

خاطرات روزانه جعفر شریف امامی : خرید وسایل ورزشی از یکی از مغازه های لندن به همراه عشرت ، صرف ناهار با علی و مرندی ، تماشای فیلم در یکی از سینماهای لندن به همراه علی و مژدهی ، تسویه حساب با هتل هیلتون ، سفر به پاریس به همراه علی و عشرت . . .

زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی و به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت . . .

جشن های 2500 ساله شاهنشاهی اوج ولخرجی حکومت پهلوی بود. جشن هایی که از اساس بی مورد بود و جالب اینکه در کنار مردم ایران، حتی مجالس خارجی نیز این جشن ها را غیرلازم می دانستند و البته خیلی صریح این نکته را ذکر و به حکومت های خود برای ارسال دیپلمات به این جشن ها انتقاد کردند . . .

در ایران به دلیل نبود آزادی مطبوعات عمدتا  نمی شد واقعیت های زندگی شاهانه و بریز و به پاش های محمدرضا پهلوی و خانواده او را در روزنامه ها تبلور داد؛ اما شاه نمی توانست روزنامه های خارجی را مجبور به کتمان واقعیت ها کند؛ اگرچه رجال سیاسی اروپایی از درنظر گرفتن این واقعیت ها در ارتباط با شاه پرهیز می کردند . . .

در دوره پهلوی اول مسئولین نظارت بر محصولات انتشاراتی علاوه بر اینکه مطبوعات داخل کشور را دقیقاً تحت نظارت خود داشتند؛ به جرایدی که در خارج از کشور تولید شده و به ایران وارد می شدند چه نشریات فارسی زبان و چه نشریات بیگانه شدیداً حساس بودند . . .

در این سند که در دوران تبعید در موریس توسط رضاخان به عصمت دولتشاهی همسر خود ارسال شده است؛ رضاخان تاکید کرده است که ترتیبات لازم جهت پرداخت طلب وی از دربار پهلوی انجام خواهد شد . . .

رضا خان در آغازین ایام قدرت گرفتن به گونه ای شعار می داد که بسیاری حتی دولت شوروی نیز مجذوب او شده بودند. سیاست حمایتی از او اما دیری نپایید و با مشخص شدن مشی دیکتاوری وی بسیاری از کشورها از او قطع امید کردند. نوسنده کتاب «گذشته چراغ راه آینده» درباره این یاس و امید شوروی در قبال رضا خان می نویسد . . .

پُست در ایران فراز و فرود بسیاری را طی کرده است. به عبارتی پست در ایران که امروزه به صورت شرکتی با دوایر و شعب متعدد مشغول به کار است، در گذشته شکل و شمایل خاصی داشته است. بخشی ازا ین مسئله به عدم وجود تکنولوژی و سبک و سیاق زندگی مردم در آن دوره زمانی باز می گردد . . .

با سقوط دیکتاتوری رضا خان شور، امید و نشاط عجیبی در مردم ایران ایجاد شد. اگرچه اشغال توسط قوای بیگانه رخدادی تلخ بود اما مردم ایران به دلیل رهایی از استبداد رضا خان بسیار خوشحال بودند. به استناد منابع تاریخی عمله ها و اکره های استبداد رضا خانی نیز از تظاهر به خوشحالی و بازیافتن آزادی خودداری نکردند. در رابطه با امید ایجاد شده در کشور روزنامه اطلاعات ...

در تشریح سیاست دولت انگلیس در ایران در 14 آبان سال 1320 شمسی رادیو لندن گفتار جالبی تحت عنوان «خطاب به ملت ایران» پخش نمود. این گفتار یکی از بی پرواترین و صریح ترین اعترافات دولت انگلیس درباره سیاست استعمارگرانه خود در کشور ما است. به قول مصطفی فاتح بهترین سندی است که ثابت می کند انگلستان در روابط خود با ایارن پایبند به قوانین و سنن بین المللی نبوده ...

در این سند نامه وزارت مالیه به ریاست وزرا مبنی بر کسب تکلیف درمورد ضبط تریاک قاچاق گمرکی آورده شده است. از فسادهایی که خاندان پهلوی و نزدیکان آنها در آن دست داشتند، مطالب بسیاری تا به امروز منتشر شده است.  نکتهقابل تاسف آنکه نزدیکان محمدرضاشاه حتی در زمینه قاچاق کالا و به ویژه مواد مخدر نیز فعال بوده اند . . .

سربازگیری اجباری، به طوری که مردان ایرانی می بایست همگی دوره ای از زندگی شان را در خدمت سربازی بگذارند، از ابداعات دوره پهلوی اول و دوره زمامداری رضاشاه است. این مسئله مخالفت های زیادی را به همراه داشت. آنچه در زیر می آید یکی از شدیدترین این مخالفتها است که واکنش رضاشاه را نیز به همراه داشت . . .

بخشنامه غلامرضا ازهاری به افراد نیروهای مسلح شاهنشاهی مبنی بر ترتیب تقدم مدال پهلوی

پس از اشغال ایران توسط متفقین در شهریور 1320 و تبعید رضا خان درباره قتل های صورت گرفته در دوران زمامداری دیکتاتور  اخبار متنوعی منتشر شد که برخی از آنها حکایت از جنایتهای مهلکی دارد که جز در زندانهای مخوف استالین نمی توان نمونه های آن را یافت. در یکی از اخبار مربوط به این موضوع که در 12 دی ماه سال 1320 شمسی در «ستاره هفتگی» منتشر شده بود می خوانیم ...